Historische
Achtergrond
De kiel van de Balder is gelegd op 15 maart 1912 bij Scheepswerf A. de Jong in de Havenstraat te Vlaardingen. De tewaterlating volgde reeds twee maanden later, 15 mei 1912
1912 -> 1941
De opdrachtgever tot de bouw was de Visserij Maatschappij Mercurius. Van 1912 tot 1921 was de VL.92 Balder één van de honderden zeilende loggers die zich bezig hielden met de haringvisserij. In 1922 werd de VL.92 Balder, door het economisch voordeel dat behaald kon worden met de ingetreden motor-logger, opgelegd. In 1929 is zij verkocht aan rederij A.van der Zwan in Scheveningen, hetgeen tevens het einde van de zeilende periode betekende. Door de nieuwe reder werd het schip verlengd, gemotoriseerd en herdoopt tot
Oceaan 1.
Tot 1941 is er dus met het schip actief deelgenomen aan de haringvisserij.
Na 1945
Zoals vele schepen in die tijd is ook deze logger in de oorlogsjaren gevorderd door de bezetter, maar in september 1945 gelukkig weer naar Nederland teruggekeerd om kort hierna weer aan de haringvangst te gaan deelnemen.
Na deze periode is de VL.92 Balder verkocht aan de N.V. Sleephelling Maatschappij Scheveningen en doorverkocht aan de Vereniging Beroepsonderwijs in Den Haag, herdoopt tot Zeearend en geschikt gemaakt voor de opleiding in zowel de trawler- als vleet visserij.
1976 -> 2006
In 1976 is het schip voor 1 gulden verkocht aan het Nederlands Scheepvaart Museum Amsterdam. Na een zeer ingrijpende restauratie, waarbij het schip zijn oorspronkelijke lengte weer terugkreeg en zoveel mogelijk in authentieke staat is teruggebracht, heeft deze een ligplaats gekregen bij het Amsterdamse museum.
In 2006 heeft het Scheepvaart Museum Amsterdam, om reden dat de Balder niet in de collectie van het museum paste, besloten het schip over te dragen aan het Visserijmuseum te Vlaardingen de stad waar de logger is gebouwd en die ook de eerste jaren van haar bestaan als thuishaven heeft gediend.
2006 -> 2010
In 2010 is de Stichting Zeillogger Balder opgericht met als doel de VL.92 Balder te restaureren en te behouden als cultureel erfgoed voor Vlaardingen en de Nederlandse visserij.
2010>2019
2020-Heden
In deze periode heeft er reguliere onderhoud aan het schip plaats gehad.
In 2022 was het noodzakelijk om voor de 7 jaarlijkse controle naar de werf te gaan, voor het uitvoeren van het noodzakelijke onderhoud, van romp en masten. Na goedkeuring door de keuringsinstantie is het ccertifcaat weer voor 7 jaar verlengt.
2023 bleek na uitgebriede inspectie de voormast en bezaan mast onbetrouwbaar door houtrot. Toen is besloten om de deze te vervangen, door meer betrouwbare en duurzame masten van staal. Deze werden in nauwe samenwerking door constructiebedrijf Van Slobbe te Schiedam.
Beging juni werden deze herplaatst in de werkhaven van Dame te Schiedam.